Precontinent II (Soedan)
Precontinent II (Soedan)
Type: Een onderwater dorp voor wetenschappelijke experimenten
Bouwjaar: 1963
Positie: West kant van Sha’ab Rumi
Geografische coördinaten: 37 ° 24 ‘N, 19 ° 55.45’ E
Minimale diepte: 7 meter
Maximale diepte: 31 meter
Localisatie: Gemakkelijk
Zicht: uitstekend
Stroming: Zwak
Moeilijkheidsgraad van de duik: Lichte tot gematigde moeilijkheid
Historisch interessant: Bijzonder
Fotografisch interessant: Bijzonder
Biologisch interessant: Bijzonder
Precontinent II
Aan het begin van de jaren zestig werd gezocht naar nieuwe manieren om de onderwaterwereld te ontdekken. Geïnspireerd door Jules Verne “20.000 mijlen onder de zee” droomt men al jaren van een commercieel gebruik van oceanen.
In 1962, het onderzoeksteam van Jacques Cousteau bouwde in Marseille op 12 meter diepte een onderwater huis. Op de Precontinent woonde en werkte voor de eerste keer mensen die gedurende 2 weken onder water verbleven. Een jaar later, een ander experiment gedurende een periode van 4 weken. De Precontinent II werd gebouwd op een zandvlakte aan de westkant bij Shaab Rumi.
Het centrum werd gevormd door “zeesterren” op 12 meter met een capsule die naar het centrum van de verschillende kamers leidt. Dat grenst aan ” de egel” gebruikt als een garage voor een duikboot die tot een diepte van 300 meter kan worden gebruikt. Ten noorden van was een schuurtje, waar de scooter en flessen bewaard werden. Haaien kooien werden verspreid over het gehele gebied op verschillende diepten ingericht. Er was een andere kamer waarin twee duikers werkten. Met een met gemengd gas gevulde capsule bood het de mogelijkheid om af te dalen naar 110 meter. Het werd gedemonteerd aan het einde met de zeesterren. De resultaten van het experiment zijn de basis voor het offshore-duiken.
De zee egel is vandaag een van de belangrijkste attracties van het voormalige onderzoeksstation. Hij staat op ijzeren palen en er kan gemakkelijk op worden gedoken via de onderzijde. De flens waarop de mini-onderzeeër was aangemeerd is te herkennen. De patrijspoorten zijn allang gezonken of verzameld door souvenirs duikers. De tafel binnen is nog te bewonderen omdat deze vast is gelast. Zijdelings is er nog een deur met een slot. De volledig met harde en zachte koralen bedekte bol heeft diverse corrosiegaten. De uitgeademde lucht van de bezoekers ontsnapt richting de oppervlakte. Op het kleine zandgebied tussen de zeesterren en het afval bij het plateau is een gedenkplaat aan een 1973 dodelijk gewonde werknemer van Cousteau.
Direct achter het station daalt het rif bijna verticaal naar 40 meter af. Op het daaropvolgende zandplateau en op een aantal andere plaatsen zijn de restanten van haai kooien te zien. In de vroege ochtenduren rusten op het zand oppervlak meestal een enige witpunt rif haaien.
Ten noorden van de zeester op 6 meter diepte bevindt zich een schuur. Het dak is open over de gehele lengte. Het interieur kan gemakkelijk bespeurd worden. De garage is leeg en biedt weinig spannends. Op het plateau van hier richting het noorden en ook te vinden op het niveau aan de zuidelijke ingang van de Shaab Rumi zijn verdere restanten van haaien kooien te zien. Deze zijn prachtig beplant, en bieden een prachtige achtergrond voor fotografen.
Hoewel het verstrijken van de tijd zijn sporen heeft achtergelaten bij Precontinent II. Het is zeker een must voor iedere duiker dit wrak te bezoeken. Het is raadzaam om te kijken naar de Cousteau film “Le Monde sans Soleil” (wereld zonder zon) voor u afreist. Hier krijgt een duidelijk beeld weer over tijdsduur van sommige experimenten die in het water plaats hebben gevonden.